Wyobraź sobie, że jedziesz przez labirynt identycznie wyglądających ulic. Jedna po drugiej , tak podobne do siebie, że gdyby zamknąć oczy i obrócić się kilkakrotnie wokół siebie, nie potrafiłbyś powiedzieć, z której strony przyszedłeś. Poruszasz się pośród ceglanych ścian i nawet liczne kanały nie zawsze stanowią wystarczający punkt orientacyjny. Podobają Ci się te domki, wśród których się gubisz. Patrząc na zwieszające się z dachów haki, wyobrażasz sobie, jakby to było, gdyby używać ich do wciągania mebli. Zdajesz sobie sprawę, że widzisz coś wyjątkowego.

Mijasz rowery. Nie jeden, ale pięć czy piętnaście. Mijasz ich setki, setki starych, nowych, z koszykami i bez, kolorowych, tych ciągle w ruchu lub nieużywanych od lat. Imponujące. Pierwszy raz widzisz ich aż tyle. Spotykasz je na każdym kroku. I sam pragniesz mieć jeden z nich lub poznać historię tych, które są tu najdłużej.

Miejscowi ludzie też nie są dla Ciebie całkiem zwyczajni. Wysocy, szczupli, z bujnymi czuprynami i dość eleganckim wyglądem znacząco odróżniają się od tysięcy turystów.

Wjeżdżasz do centrum. Główne ulice to przede wszystkim atrakcje turystyczne: muzea, kawiarnie, sklepy. Ale to już dawno masz za sobą. Wcześniej gubiłeś się wśród figur woskowych w muzeum Madame Tussauds, tak bardzo realistycznych, że czasem nie mogłeś odróżnić figury od prawdziwej osoby. W szaleństwie pierwszych dni odwiedziłeś muzeum Van Gogha, dom Anny Frank i Rembrandta oraz napis I amsterdam. Ale jeszcze wiele przed Tobą, ponieważ w tym mieście znajduje się ponad 100 miejsc, które warto odwiedzić. Połknąłeś w całości śledzia Hollandse Nieuwe, niezliczoną ilość serów oraz przepyszne stroopwafel. A teraz przyszedł czas na najpiękniejsze spokojne uliczki wijące się między kanałami, przeplatane mostami i kładkami, skryte w cieniu drzew i domów. Nie są tak tłumnie odwiedzane przez turystów, ale mają urok, w którym się zakochujesz.

To właśnie wyjątkowe oblicze Amsterdamu. Miasta, które wciąga na bardzo długi czas i nie daje się zapomnieć.

Weronika Kania , klasa IILOL