Wiosna. Pora budzącego się życia, kwitnących pąków kwiatów, wszechobecnej zieleni oraz rozwoju osobistego. To czas nadziei radości, porządku i Świąt Wielkanocnych. Zbliża się ona do nas wielkimi krokami, dni zaczynają być coraz cieplejsze, a uśmiechy zaczynają widnieć na twarz
Pochodzenie wyrazu ,,wiosna” można tłumaczyć na różne sposoby. Najprawdopodobniej pochodzi ona od czasownika was-, czyli ,,świecić” albo od wes- cząstki charakterystycznej dla przymiotnika ,,wesoły”. Kiedyś to słowo oznaczało nie tylko porę roku, ale również rok życia danej osoby – liczyło się, ile ktoś ma wiosen.
ach przechodniów. Dzień, który rozpoczyna kalendarzową wiosnę to 21 marca. W związku z tym warto zagłębić się w historię tej pory roku, przypomnieć sobie istniejące tradycje i obyczaje. W tym celu przedstawiam kilka ciekawostek związanych z uwielbianą przez wszystkich wiosną.
W starożytnej Mezopotamii obchodzono uroczystości związane ze zbiorem zbóż. Święto to nosiło nazwę Akitu, tzw. ,,święto rolników”. Było obchodzone na pograniczu marca z kwietniem, kiedy według babilońskiego kalendarza księżycowego nadchodził Nowy Rok. Odprawiano wtedy liczne rytuały, odmawiano modlitwy, składano ofiary. Urządzano procesje z udziałem posągów bóstw, a także przepowiadano przyszłość kraju w następnym roku.
W kulturze dawnych Słowian wraz z rozpoczęciem wiosny świętowało się Jare Gody – obrzęd podczas którego żegnano zimę. W ramach tego wydarzenia rytualnie topiono lub palono kukłę symbolizującą Marzannę. Jej śmierć wraz z końcem zimy oznacza powrót Jaryły, który rodził się wraz z nadejściem wiosny. Zwyczaj ten miał zapewnić urodzaj i szczęście w nadchodzącym roku. Zachował się on również do dnia dzisiejszego, lecz ma on bardziej symboliczne znaczenie.
W dniu rozpoczęcia wiosny, w Iranie celebruje się święto nowego roku o nazwie Nouruz. Jest ono powiązane z tradycją zaratusztriańską . Obchodzi się je również w innych krajach Bliskiego Wschodu, np. w Afganistanie. Jednym z obyczajów praktykowanych w dobie tego święta jest układanie na stole siedmiu przedmiotów, które mają podobno przynieść szczęście na następne 12 miesięcy. W 2009 roku Nouruz zostało wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Święto, które także jest wyróżnione w ten sposób, od 2017 roku to bułgarska Martenica. Obchodzone jest 1 marca, stąd sama nazwa (,,mart”, czyli po bułgarsku marzec). ,,Mart”, według ludowej tradycji, jest imieniem złośliwej staruszki, znanej z jej nagłych wahań nastroju. Bułgarzy nazywają ją ,,Baba Marta”. W dniu święta ludzie obdarowują się czerwono-białymi gałgankami, zwanymi martenicami. Zawieszają je także na drzewach i krzewach. Czynią to, aby wyprosić u Baby Marty szybsze nadejście wiosny i całkowite pożegnanie zimy.
Jak możemy zauważyć wiele kultur ma swoje sposoby na celebrowanie nadciągającej wiosennej aury. Na całym świecie występują różne ciekawe zwyczaje, które pozwalają nam poczuć klimat tej pory roku. Każda tradycja ma swój charakter i jest niebywale oryginalna. Pokazuje nam to, że gdziekolwiek jesteśmy możemy cieszyć się z nadchodzącej wiosny.
Maja Falba 2LL